الديوان التميمي
يا بِأبي ظبيٌ إذا مارَنا
أَثخنَ قَلبي وفُؤادي جِراح
يفترُّ عن طلعٍ وعن جوهرٍ
وفِضّة أو حَبَبٍ أو أقاح